Memy proste

 

Memiczna reakcja

 

Pokazywanie skonwencjonalizowanej reakcji nadawcy komunikatu w odniesieniu do określonego wycinka rzeczywistości jest jedną z podstawowych funkcji memicznych przekazów. Przybiera różne formy, jednak wszystkie sprowadzić można do zestawienia ze sobą dwóch domen (domena w językoznawstwie kognitywnym oznacza określony, choć abstrakcyjny, obszar wiedzy, istniejący w umyślę człowieka), z której jedna reprezentuje przedmiot reakcji, druga jest jej skonwencjonalizowanym (schematycznym, powtarzalnym) wykładnikiem. Zwyczaj obecny jest w cyberkulturze niemal od samych początków jej powstawania. Służyły temu emotikony, komiksy z rage faces i pierwsze image macro. Ujawnia także socjalizującą funkcję memów, których nadrzędnym celem jest oczywiście rozbawienie odbiorcy, ale jest to też próba kolektywnego opisywania świata i szukania wspólnych doświadczeń. Użytkownik może zaprezentować własną interpretację danego elementu świata rzeczywistego lub wirtualnego, a dzięki używaniu predefiniowanych reakcji jest precyzyjnie rozumiany. Miarą akceptacji przez pozostałych internautów określonej wizji rzeczywistość jest popularność danej realizacji i kolportowanie jej wśród pozostałych członków społeczności.

Najprostszy typ reakcji, charakterystyczny dla wczesnej fazy rozwoju memów, prezentuje powyższy schemat. Informacja o przyjeździe kanadyjskiego piosenkarza Justina Biebera zestawiona została z postacią zaczerpniętą z tradycji rage comics. Kierunek uszczegółowienia przebiega od komentowanego zdjęcia do komentarza wyrażonego bohaterem memów.

W późniejszym etapie rozwoju memów reakcje zaczęły przybierać bardziej złożoną postać. Przestały być prostymi zestawieniami, a zaczęto wykorzystywać je do tworzenia wielopoziomowych konceptualizacji, których pełne zrozumienie wymagało dostrzeżenie dodatkowych domen i ich wpływu na wydźwięk wypowiedzi. 

 

 

Memy szablonowe

 

Memy szablonowe należą do najbardziej jednorodnej grupy kompozycji obrazkowych, której potrzebę wyróżnienia dostrzegli także inni badacze (Niekrewicz 2015b, Kołowiecki 2012). To z tym typem konstrukcyjnym kojarzone jest zazwyczaj pojęcie memu. Schemat ich działania jest prosty: skonwencjonalizowany obraz musi zostać uszczegółowiony przez unikalny tekst, który nawiązywać musi do stereotypowego zachowania konkretnego bohatera.

 

 

 

Memy z wyrażeniem idiomatycznym

 

Innym typem konstrukcyjnym memów jest kompozycja, której członem głównym jest zidiomatyzowane wyrażenie, jakie utrwaliło się w świecie cyberkultury, w tradycji internetowego humoru obrazkowego. W przeciwieństwie do memicznych szablonów, warstwa ikoniczna jest tym w przypadku uzupełnieniem schematu, którego reguły wyznacza skonwencjonalizowana warstwa tekstowa. Nastąpiło odwrócenie kierunku uszczegółowienia przebiegającego pomiędzy podpisem a ilustrującym go obrazkiem. Przełamany został także paradygmat predefiniowanych elementów ikonicznych, które wcześniej były obligatoryjnym składnikiem memu. Wyrażenia językowe obecne w tym typie konstrukcyjnym mają postać idiomów niepodlegających modyfikacji lub idiomów z wolną pozycją, wymagającą uzupełnienia o jakiś element.